Tunesië een Arabisch land in Noord-Afrika grenzend aan Algerije en Libië en aan de Middellandse Zee. Tunesië was tot en met 12 mei 1881 onderdeel van het Ottomaanse rijk. Sinds 20 maart 1956 is Tunesië een onafhankelijke Koninkrijk. Maar liefst 25.000 vierkante kilometer bestaat uit woestijn. Het landschap van Tunesië is erg gevarieerd. De kuststrook van Tunesië is 1200 kilometer lang en heeft vele mooie zandstranden. In het westen en noordwesten van Tunesië zijn uitlopers van het Atlasgebergte, in het noordoosten het vruchtbare dal van de Mejerda. Verder zijn er kilometerslange olijfgaarden, zoutmeren, grassteppen, oases, bergoases, het palmeneiland Djerba en de Sahara.

Tunesië heeft een rijke natuur en de Vereniging tot Natuurbescherming is zeer actief om bedreigde diersoorten zoals waterbuffels, zeehonden en berggazellen te beschermen. Ook zijn er strikte jachtvoorschriften ten aanzien van wilde zwijnen, jakhalzen en vossen. Er leven ongeveer 75 soorten zoogdieren, 400 soorten vogels en honderden reptielen, kikvorsachtige en vissensoorten in Tunesië. Er zijn diverse plantensoorten zoals bougainville, jasmijn, mimosa en oleander. Tunis is op het eerste gezicht geen spectaculaire stad. Kolossen van gebouwen en kantoren langs de brede Avenue Habib Bourguiba geven niet bepaald de indruk dat je in een Arabisch land bent. Slechts een kilometer verder rond de Avenue Habib Bourguiba ligt de oude binnenstad.

Dit is de medina met de smalle kronkelende straatjes, de paleisachtige gebouwen, en de souq met echte oosterse sfeer, geuren en kleuren en de rommelige piepkleine winkeltjes. Een bijzonder gebouw in de medina is de Tourbet El Bey, het mausoleum van een rijke Turkse familie, gebouwd rond 1780. Behalve de Bey's zelf hebben ook hun vrouwen en enkele ministers daar hun laatste rustplaats gevonden. Na binnenkomst valt direct een schitterend tegeltableau op waarop vogels staan afgebeeld, die het contact tussen hemel en aarde voorstellen. Binnen zijn de marmeren, overdadig versierde tomben te zien. Houmt Souq is de kleine hoofdstad van het eiland Djerba, een gezellig druk stadje. Met een levendige, maar niet zo grote souq, brede straten met moderne gebouwen en een schilderachtige vissershaven.

Arabieren en joden leven hier vredig naast elkaar. Er is een interessant, klein museum, dat qua bouw de moeite waard is om te bekijken. Er is veel van het dagelijkse leven op Djerba tentoongesteld zoals juwelen, traditionele kleding, oude korans, machtige kruiken waarin kleding werd bewaard enzovoort. Garet Ichkeul is één van de vier nationale parken. Het park beslaat een klein bergmassief met meerdere warmwater- en zwavelhoudende bronnen. Er bloeien irissen, cyclamen, orchideeën en langs de berghelling wilde olijven en Sint-Jansbroodbomen. Verder is er een meer en vele moerassen, een paradijs voor veel vogelnomaden, vissen en zelfs waterbuffels. Er is een klein ecologisch museum, waar duidelijk het belang van dit rijke natuurgebied wordt geschetst en tips voor wandelingen door dit gebied worden gegeven. Tunesië is rijk aan archeologische nederzettingen, zoals Bulle Regia.

De eerste aanblik is teleurstellend, maar het mooiste ligt onder de grond, waar men kennis kan maken met het luxe Romeinse leven. Er zijn overblijfselen van thermen, maar het zijn vooral de schitterende woonhuizen met een ruime binnenplaats die de aandacht trekken. Veel van de mozaïeken zijn naar het Bardomuseum overgebracht, maar er blijft nog genoeg te bewonderen. Geïnteresseerden in archeologie kunnen duidelijk aan hun trekken komen in Tunesië en de meest belangrijke nederzettingen. Populaire vakantiebestemmingen in Tunesië zijn het eiland Djerba, en kustplaatsen als Sousse, Hammamet en Port El Kantaoui. Belangrijke oases in Tunesië zijn Tozeur en Douz. Vanuit deze plaatsen kan men de Sahara verkennen, evenals het Sjott el-Djerid. Sidi Bou Said is een pittoreske plaats niet ver van de hoofdstad Tunis.

Vorige pagina