Bonaire ligt in de Caribische Zee, op ongeveer 80 kilometer van de noordkust van Venezuela. Bonaire vormt samen met de eilanden Curaçao, St. Maarten, St. Eustatius en Saba de Nederlandse Antillen. Bonaire is het meest oostelijk gelegen eiland van de Kleine Antillen.

De eerste bewoners van Bonaire waren de Caiquetio indianen. Van deze indianen zijn nog rotstekeningen te vinden stammend uit het jaar 1000 voor Christus. De Spanjaarden waren de eerste kolonisten en maakte van de Caiquetio indianen slaven. Deze indianen werden afgevoerd naar Zuid Amerika om op de plantages te werken. In 1633 veroverd Nederland Bonaire. De Nederlanders importeerde een aantal slaven, zij werkte vooral in de landbouw en in de zoutwinning.

De slaven woonden in slavenhutjes bij de zoutpannen. Deze hutjes zijn nog steeds te vinden op Bonaire. De slavernij werd in 1863 afgeschaft op Bonaire. Het noordwestelijke deel van het eiland wordt geheel in beslag genomen door het zeer fraaie, heuvelachtige nationaal park Washington/Slagbaai. In dit 6000 hectare grote park zijn o.a. broedplaatsen van flamingo's, mooie baaitjes om te duiken en te snorkelen, uitzichtpunten, diverse soorten cactussen, agaven en de karakteristieke divi-divi bomen. Hier is ook de hoogste top van het eiland, de Brandaris, met een hoogte van 241 meter.

Het Gotomeer, dat het park aan de zuidrand begrenst, is een broedplaats voor flamingo's. Dit zoutwatermeer is door een natuurlijke dam van de zee afgesloten. Centraal op Bonaire gaat het heuvellandschap over in kalksteenterrassen, die in noordelijke richting geleidelijk in hoogte afnemen. Hier zijn steile rotswanden met grotten en inhammen. Het zuidelijke deel van Bonaire is vlak en met uitzondering van enkele slavenhutjes en een oude vuurtoren is er geen bebouwing.

In het uiterste zuiden zijn de uitgestrekte zoutpannen van het Pekelmeer, die een roze gloed weergeven. Ten noordoosten hiervan ligt Lac Bay, een vrij grote lagune, die door koraalriffen deels van zee is afgesloten en zeer geleidelijk afloopt. De lagune is zeer geschikt om te windsurfen. De hoge kustlijn is rotsachtig en biedt voornamelijk rondom Kralendijk en bij het nationale park Washington/Slagbaai baaitjes om te zwemmen. De zee is beroemd om de helderheid en de mooie blauwgroene kleur.

De noordkust is zo ruig, dat zwemmen hier wordt afgeraden. Voor de zuidkust ligt het onbewoonde koraaleilandje Klein Bonaire, waar een watertaxi naartoe gaat. De kuststrook rondom Bonaire is sinds 1979 beschermd natuurgebied. Bonaire is bij de meeste mensen bekend als duikparadijs. Een onvergetelijk moment voor iedere duiker vormt een ontmoeting met een zeeschildpad. Voor het voortbestaan van de zeeschildpadden speelt het eilandje Klein Bonaire een grote rol. Klein Bonaire heeft een oppervlakte van slechts 6 km² en is onbewoond.

Schildpadden, zoals de karetschildpad en de dikkopschildpad, leggen hier hun eieren. In de periode van nestactiviteiten is het belangrijk dat de zeeschildpadden niet worden verstoord. Het belang van bescherming van dit gebied voor de zeeschildpadden werd onderkend door de Nederlandse overheid, die in samenwerking met het Wereld Natuurfonds in 1999 het eilandje voor 5 miljoen dollar aankocht. Het wordt nu beheerd door het National Marine Park Bonaire en heeft een beschermde status.

Een andere organisatie die zich sterk maakt voor het voortbestaan van de zeeschildpadden is Sea Turtle Conservation Bonaire (STCB). Door wetenschappelijk onderzoek en het geven van voorlichting probeert de STCB de zeeschildpadden te behouden voor toekomstige generaties. Toeristen kunnen zelf, door het melden van alle tijdens snorkel- of duiktrips geziene schildpadden, actief een steentje bijdragen aan het behoud van deze unieke diersoort.

De beste duikplaatsen liggen bij en/of rondom Klein Bonaire. Hier liggen onder andere enkele wrakken. De koraalriffen van Bonaire worden door kenners tot de mooiste ter wereld gerekend. 

Vorige pagina